اسفند روی آتش

باز در صبح سرد فروردین

سفره خالیز نان و گندم بود

وقتی اردی بهشت ایمان شد

چشم جاده به جانب فم بود

باد خرداد می وزید وکسی

دفتر تیر را ورق می زد

شب مرداد مرد تبعیدی

خنده بر سرخی شفق می زد

آخرین روزهای شهریور

ماه مهری جدید می آمد

از هوای گرفته ی آبان

بوی خون شهید می آمد

در نگاه پر آذر خورشید

دی کبوتر شد وشبی پر زد

ماه بهمن که آفتابی شد

مردی ازسمت آسمان آمد

دستی اسفند روی آتش ریخت

عطر لبخند شد پراکنده

روی دیوارهای شهر شهید

عکس هر لاله غرق در خنده

(حامد محقق)