حضرت زهرا(س)
آتش فتاده است به جان در بهشت
مي سوزد از شراره زبانِ در بهشت
بايد اقامه کرد نمازي کبود رنگ
نيلي شده است چون که اذان در بهشت
اين دود چيست مي رود از خان? علي؟
سر بسته داده ايم نشان در بهشت
با لاله اي به سينه و نيلوفري به دست
حوريه اي فتاده ميان در بهشت
اين که جهنمي صفتان آتشش زنند
هرگز نمي رسيد گمان در بهشت
افتاد روي پهلوي حوريه و شکست
چون بيش از اين نبود توان در بهشت