زمان غربت مهدى(علیه السلام)

تا وقتى اسلام و حکمت غریب هستند و ناشناخته مانده اند، و جامعه به آن ها پشت کرده، اسلام و دین را از صحنه حیات جمعى به زوایاى زندگى فردى رانده اند و به جاى آن عقلانیت جمعى را نشانده اند، و حیات دنیوى را برگزیده اند، دین و امام غریب خواهند ماند. وقتى به جاى حکمت، علم را نشانده اند، و به جاى دین محورى، عقلانیت و انسان مدارى را یدک مى کشند، اسلام و حکمت و صاحب اسلام و حکمت، غریب خواهند بود و ناشناخته خواهند ماند.

«فهو مغترب اذا اغترب الاسلام».

«او غریب است هنگامى که اسلام غریب شود».

و این همان کلام حضرت رسول(صلى الله علیه وآله وسلم) است که فرمود:

«بدأ الاسلام غریباً و سیعود غریباً و طوبى للغرباء»^{([1] [23] )}

«اسلام با تنهایى و غربت شروع شد و به زودى غریب مى گردد. پس خوشا به حال غریبان».

اسلام ـ در عصر جاهلیت ـ با غربت آغاز شد، سپس به تدریج نور حکمت دین، دیوارهاى مخوف ظلمت را کنار زد، و دین فراگیر شد. امّا پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم)خبر مى دهد که آن غربت دوباره باز خواهد گشت وآن جاهلیت سایه خواهد گسترد و دیدیم که نقشه هاى شوم بنیان گذاران سقیفه چگونه غربت دین و صاحب آن را در طول زمان به ارث آورد و چگونه ظلمت فراگیر شد. خوشا به حال آنان که ظلمت بر آن ها غالب نیامده، از دقیانوس دهر به کهف ولایت پناه آورده اند و غریبانه دین خود را حفظ کرده اند.

از حضرت سؤال مى شود: غریبان چه کسانى هستند؟

حضرت مى فرماید:

«الذین یحیون ما امات الناس من سنّتی»^{([2] [24] )}

«آن ها کسانى هستند که آن چه را مردم از حکمت و سنت من میرانده اند، زنده مى گردانند».

مهدى بقیة الله

وقتى مهدى(علیه السلام) لباس حکومت را بر تن بپوشد و انسان ها به حکمت و دین بازگردند و آن دو از عزلت به در آیند، حضرت ظهور مى کند و دعوتش را اعلام مى نماید، آن گاه با یاران خاصّش، که در روایات به عدد اصحاب طالوت (313) نفر معین شده اند، حرکت و انقلاب را شروع مى کنند و در زمین متمکّن و مستقر مى شوند.

خداوند با استقرار مهدى(علیه السلام) و ظهور او، تنها باقى مانده و یادگار رسولان و انبیاء و ائمّه(علیهم السلام) پایان تاریخ را رقم مى زند و او به عنوان آخرین نماینده خداوند در عالم هستى، جهان را جلوه تمام نماى عدالت و حکمت و عزت حق مى گرداند. خداوند انسان را با اوّلین حجّت ـ حضرت آدم(علیه السلام) ـ آورد، و با آخرین حجّت ـ حضرت مهدى(علیه السلام) ـ مى بَرَد.

«بقیة من بقایا حججه، خلیفة من خلائف انبیائه».

«او باقیمانده حجّتهاى خدا و خلیفه اى از خلفاى پیامبران است»

امید است از حضرت على(علیه السلام)حکمت بیاموزیم، و دین و ولىّ خدا را با احیاى سنت رسول(صلى الله علیه وآله وسلم)یاور و همراه شویم و مشمول «طوبى للغرباء» گردیم!