آموزگار

در راه پرپیچ وخم زندگی تنها آموزگاران دانا ودلسوز راهنمای جوانانند.اموزگاردانا فرشته ای است که از آسمان برای راهنمایی مردم فرستاده شده.باغبان کارآزموده است که در گلشن گیتی به تربیت نونهالان برومند همت گماشته است .پدر دانایی است که خود رنگها را به هم آمیخته هزاران پرده تماشایی وحیرت انگیز در برابر دیدگان ما میگذارد.

صنعتگر چیره دستی است که آدم می سازد و به اجتماع تحویل می دهد الفبای زندگی می آموزد و درگذرگاه پر پیچ وخم اجتماع دست افراد را می گیرد وآنان را از سقوط به پرتگاه تیره بختی باز میدارد.

ایکاش نقاش زبر دستی بودم ونقشی از عاطفه و محبت فرزانگی و شفقت پدید می آوردم و نام آن را معلم می گذاشتم .

ملتی نیکبخت وسرافرازاست که حکومت خود را بدست دانش وخرد بسپارد وبیش از ملل دیگر آموزگار لایق و توانا داشته باشد .

بنای کاخ نیکبختی وتمدن را تنها دست توانای معلم می سازد وضامن سعادت وتیره بختی نسل آینده تنها اموزگار است.

معلم ای مصلح اجتماع وای چراغ تابان ،ای کسی که همچون شمع میسوزی تابانور امید بخش خود جاده گمراهان را روشن سازی ،ای کسیکه مانند نوح نبی گمراهان را از غرق در دریای جهالت نجات داده ضمیر آنان را منور میسازی ،ای کسیکه تمام معایب اجتماع و نادانی افراد آنرا درک می کنی آرزوداری بتوانی آنهارا اصلاح کنی.

جامعه بادیده احترام بتو می نگرد ازاین همه گذشت و فداکاری تو سپاسگذار است ،هستند عده زیادی که تلاش می کنند تا برخیالی که در خود پرورانده جامه عمل بپوشانند ودراین راه از هیچ خیانت و ظلمی روگردان نیستند،باچپاول ونیرنگ،تزویر و دورویی میکوشند تا اندوخته خود را فزونتر ساخته وبه مقصد اصلی زودتر برسند .

ولی تو ،تویی که منصب و ریاست،ثروت و مکنت را به طالبان حریص آن واگذارده ای و خواسته های خود را در یک کلمه "علم" خلاصه کرده ،و عمر عزیز خویش را برای تربیت نونهالان صرف می کنی وامیدواری که آیندگان بهتر بتوانند فکر کنند،برای ما مقدس و قابل پرستشی .

تو ای پدر روحانی ،هیچگاه دلگیر مباش و وظیفه ی مقدس خود را از یاد مبر زیرا زمانی اینهمه گذشت و یداکاری تو جبران می پذیرد که جوانان باچشمانی که نور امید از آن می درخشد با یک دنیا خلوص وپاکی بتو می نگرد و مانند پروانه بدور شمع وجودت می چرخند و سعادت خود را مرهون وجود تو می دانند .

واقعا چقدر لذت بخش است جوانیکه در برابر تو دست عجز دراز کرده و با کمال تواضع و فروتنی از تو کمک می طلبد پس آنان را در این دنیا پر دغدغه تنها مگذار و امید آنها را به یاس مبدل مکن و مطمئن باش در این راه که پیش رفته ای پشیمانی نیست و این فداکاری و زحمت تو در اجتماع بی ارزش و بدون پاداش نخواهد ماند.

معلم چو کانونی از آتش است                    همه کار او سوزش و سازش است

نه از کس امیدونه از کس هراس                نخواهد به جز دیده ی حق شناس