اسفند روی اتش

باز در صبح سرد فروردین

سفره خالی ز نان گندم بود

وقتی اردی بهشت ایمان شد

چشم جاذه به جانب قم بود

باد خرداد می وزید وکسی

دفتر تیر را ورق می زد

شب مرداد مرد تبعیدی

خنده بزر سرخی شفق می زد

[رین روزهای شهریور

ماه مهری جدید می آمد

از هوای گرفته ی آبان

بوی خون شهید می آمد

در نگاه پرآذر خورشید

دی کبوتر شد و شبی پر زد

ماه بهمن که آفتابی شد

مردی از سمت آسمان  آمد

دستی اسفند روی آتش ریخت

عطر لبخند شدپراکنده

روی دیوارهای شهر شهید

عکس هر لاله غرق در خنده

"حامد محقق"