آداب لباس پوشیدن
در برخورد بادیگران به خصوص هنگامی که برای اولین بار باکسی روبرو می شوید چیزی که قبل از همه ،درشخص مقابل اثرمیگذارد،وضع ظاهری شماست.
مردم قبل از انکه فرصت داشته باشند شما را بشناسند و به اخلاق و روحیات شما پی ببرند از وضع ظاهرتان درباره ی شماقضاوت خواهند کرد.
هرچند این قضاوت سطحی است با این حال باید گفت لباس اشخاص دربا ره ی انها سخن می گوید و معرف ذوق و سلیقه ی آنهاست.بنابراین به خوب لباس پوشیدن،وسرو وضع منظم داشتن باید توجه داشت.
بدیهی است که توجه به لباس خو داشتن،لازم است ولی کافی نیست،زیرا تنها لباس ملاک شخصیت افراد محسوب نمی شود.باید به صفات اخلاقی و ارزش های انسانی اهمیت داد.چنانچه کسی فقط لباس خوب و زیبابپوشد و از نظر اخلاقی شایستگی لازم را نداشته باشد،مانند کالای کم ارزشی است که به طرز زیبایی بسته بندی شده باشد.
*منظور از خوب لباس پوشیدن،آن نیست که شخص لباس گران قیمت بپوشد،بلکه باید لباس متناسب و تمیز بر تن داشته باشد.
لباسی که با سن،موقعیت و محیطی که درآن زندگی می کند تناسب داشته باشد.
بدیهی است لباسهایی که در مهمانی های رسمی،محافل دوستانه،مسافرت ها محل کار ،کلوپ های ورزشی یا در کوچه وخیابان پوشیده می شوندفکم وبیش با هم تفاوت دارند وتوجه به این تفاوت ها ضرورت دارد
*اولین قدم در خوب لباس پوشیدن است که هرکس بداند چه رنگ یا چه فرم لباس برای او مناسب است.
پوشیدن لباس های جلف وعجیب وغریب که موجب جلب توجه دیگران می شود،صحیح نیست وخانم های مسن نباید در پوشیدن لباس از جوانان تقلید کنند.
*برای آقایان هنگامی که مهمان دارن ،به خصوص درحضور خانم ها ،پیژامه لباس مناسبی نیست(این نکته خیلی مهم بود)همچنین نپوشیدن جوراب  وباپاهای برهنه درحضور مهمانان نشستن،خلاف نزاکت است.باپیژامه ولباس منزل به کوچه وخیابان رفتن نیزصحیح نیست.
*زینت دادن لباس با تعداد زیادی زیورآلات مختلف،چه اصل و چه بدلی،صحیح نبوده و در نظر دیگران نوعی خودنمایی محسوب می گردد.(ولی به نظر خودم زیورآلات به تعدادمناسب خیلی خیلی زیباست)

زیور آلات وجواهر نباید لباس را از نظر بیاندازد وآن را تحت الشعاع قراردهندبلکه باید لباس رازینت بدهند.
درمحیط کار،ازحداقل جواهر و وسایل زینتی بایداستفاده کردودرکلوپ های ورزشی و همچنین میدان های ورزش از به کار بردن آنها باید خودداری کرد.
*لباس دیگران را قرض گرفتن کاری است که کمترکسی بدان تمایل دارد وکمتر کسی است که با میل ورغبت لباس خود را به طور امانت به دیگری بدهد بنابراین:
کهن جامه ی خویش پیراستن           به از جامه عاریت خواستن
*کسانی که برای بلندنشان دادن قد خود،کفش هایی با پاشنه های خیلی بلند می پوشند،علاوه برآنکه نمی توانند به طور طبیعی راه بروند وناراحتی زیادی را باید تحمل کنند،توجه دیگران را به خود جلب می کند واز متانت خویش می کاهند.
*مردم هر کشور برحسب چگونگی آب وهوا،آداب و رسوم وسنت ها واعتقادات خود لباس می پوشند،بنابراین تقلید از طرز لباس پوشیدن خارجیان،بدون توجه به آن شرایط،صحیح نیست.