چقدر خنده دار است که یک ساعت خلوت با خدا دیر و طاقت فرساست ولی 90 دقیقه بازی فوتبال مثل باد میگذره.
چقدر خنده دار است که صد هزار تومان کمک در راه خدا مبلغ بسیار هنگفتیه اما وقتی با همون پول خرید میریم مبلغ ناچیزیه.
چقدر خنده دار است که یکساعت عبادت در مسجد طولانی به نظر میاد اما یکساعت فیلم دیدن به سرعت میگذره.
چقدر خنده داراست که وقتی میخوایم عبادت و دعا کنیم چیزی یادمون نمیاد که بگیم،اما وقتی میخوایم با دوستمون حرف بزنیم هیچ مشکلی نداریم.
چقدر خنده داراست که خوندن یک صفحه و یا بخشی از قران سخته اما خواندن صد سطر از پرفروش ترین کتاب رمان دنیا آسونه.
چقدر خنده داراست که برای عبادت و کارهای مذهبی وقت کافی در برنامه روزمره پیدا نمیکنیم اما بقیه برنامه ها رو سعی میکنیم تا آخرین لحظه هم که شده انجام دهیم.
چقدر خنده داره شایعات روزنامه ها رو به راحتی باور میکنیم اما سخنان قران رو به سختی باور میکنیم.
چقدر خنده داره همه مردم میخوان بدون اینکه به چیزی اعتقاد داشته باشند و یا کاری در راه خدا انجام بدهند به بهشت بروند.
چقدر خنده داره...
اینطور نیست؟...
دارید میخندید؟...
دارید فکر میکنید؟...
این حرفهارو به گوش بقیه برسونید
و از خداوند سپاسگذار باشیم که او خدای دوست داشتنیست.
آیا خنده دار نیست؟
که وقتی میخوایم این حرفهارو به بقیه بزنیم خیلی ها رو از لیست پاک میکنیم چون مطمئنیم که به چیزی اعتقاد ندارند.
این اشتباه بزرگیه اکه فکر کنیم اعتقاد دیگران از ما ضعیف تره.

اگر دروغ رنگ داشت،هر روز شاید ده ها رنگین کمان در دهان ما نطفه می بست،
و بی رنگی ،کمیاب ترین چیزهابود!
اگر شکستن قلب وغرور ،صداداشت عاشقان،سکوت شب را ویران می کردند!
اگر به راستی خواستن ،توانستن بود
محال نبود وصال!
وعاشقان که همیشه خواهانند
همیشه می توانستند تنها نباشند!
اگر گناه وزن داشت هیچ کس را توان آن نبود که قدمی بر دارد
خیلی ها از کوله بار سنگین خویش ناله می کردند ومن شاید ،کمر شکسته ترین بودم!

خدایا
خدایا من همان هستم که وقت  وبی وقت مزاحمت میشم،همونی که وقتی دلش میگیره و بغضش می ترکه میاد سراغت...
من همونی هستم که همیشه دعاهای عجیب وغریب می کنه،
وچشماشو میبنده ومیگه:من این حرفا سرم نمیشه باید دعاهامو مستجاب کنی.
همونی که بعضی وقتا لج میکنه وگاهی خودشو لوس می کنه...
همونی که گاهی وقتا پشت سرمردم حرف میزنه،گاهی بدجنس میشه والبته گاهی هم خودخواه ،گاهی هم....
یادت میاد من کی هستم؟
یادت اومد خداجون؟
فقط تویی میتونی دستمو بگیری...
پس خداجون دستمو بگیر...

بگو سرگرم چی بودی
که اینقدر ساکت و سردی
خودت آرامشم بودی
خودت دلواپسم کردی
ته قلبت باید
یه احساسی به من باشه
چقدر باید بمونم تا
یکی مثل تو پیداشه
تو روز و روزگار من
بی تو روزای شادی نیست
تو دنیای منی،اما
به دنیا اعتمادی نیست
سلام،ای ناله ی بارون
سلام ای چشمای گریون
سلام روزای تلخ من
هنوزم دوسش دارم
سلام،ای بغض تو سینه
سلام ای آه آیینه
سلام،شب های دل کندن
هنوزم دوسش دارم
نمی دونی تو این روزا
چقدر حالم پریشونه
دلم با رفتنت تنگو
دلم با بودنت خونه
خرابه حال من بی تو
نمی تونم که بهتر شم
تو دستای تو گل کردم
بزار باغصه پرپرشم
یه بی نشونم تو این خزون
منو از خودت بدون
یه بی نشونم تو این خزون
یه بی قرارم یه نیمه جون
سلام ای ناله ی بارون
سلام ای چشمای گریون
سلام،روزای تلخ من
هنوزم دوسش دارم

رمز موفقیت

مرد جوانی ازسقراط رمزموفقیت راپرسیدکه چیست سقراط به مردجوان گفت که صبح روز بعد به نزدیکی رودخانه بیاید هردوحاضرشدند.
سقراط از مردجوان خواست که همراه او وارد رودخانه شود،وقتی وارد رودخانه شدند و آب زیر گردنشان رسیدسقراط بازیرآب بردن سر مردجوان،او را شگفت زده کرد.
مردتلاش می کرد تاخود را رها کند،اماسقراط قویتر بود واو را زمانی که رنگ صورتش کبود شد محکم نگاه داشت .سقراط سر مرد جوان را از آب خارج کرد واولین کاری که مردجوان انجام داد کشیدن یک نفس عمیق بود.
سقراط از او پرسید :در آن وضعیت تنها چیزی که می خواستی چه بود ؟مرد جوان جواب داد:هوا
سقراط گفت:"این راز موفقیت است.اگر همانطور که هوا را می خواستی در جستجوی موفقیت هم باشی بدستش خواهی اورد"و رمز دیگری وجود ندارد.

اندکی نگاه می کنم
آجرها کم نیست
من خود دیوارها را کوتاه چیدم
کوتاه چیدم تا سدی نسازم
کوتاه چیدم که خانه ی بزرگتری برای قلبم بسازم
خانه ای بزرگ با دیوارهای کوتاه
پس تو ای غریبه ،ای دوست ،ای آشنا
اگر دیوار قلبم کوتاه است
اگر دلم را بزرگ کرده ام تا نرجانم ونرنجم
رحم کن سنگ در این خانه نینداز
تا خانه ام سنگفرش این سنگ ها وتیشه ها نشود
بگذار در خانه ی دلم جایی برای خود نیز داشته باشم......

دلنوشته های دکتر حسابی

داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنا می شوند،این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند،همیشه  هرچیزی که را دوست داریم به دست نمی آوریم.
پس بیا ییم آنچه را که به دست می آوریم دوست بداریم.
.
.
انسان عاشق زیبایی نمی شود،بلکه آنچه عاشقش می شود در نظرش زیباست!
.
.
انسان های بزرگ دو دل دارند
دلی که درد می کشدوپنهان است و دلی که می خندد وآشکار است.
.
.
همه دوست دارند به بهشت بروند،
ولی کسی دوست ندارد که بمیرد...!
.
.
عشق مانند نواختن پیانوست.
ابتدا باید نواختن را بر اساس قواعد یاد بگیری،سپس قواعد را فراموش کنی و با قلبت بنوازی.
.
.
دنیا آنقدر وسیع است که برای همه ی مخلوقات جایی باشد.
پس به جای آنکه جای کسی را بگیریم تلاش  کنیم جای واقعی خود را بیابیم.
.
.
محبتتان نسبت به یکدیگر نامحدود می شود ،
اگر انسانها بدانند فرصت با هم بودنشان چقدر محدود است.

اربعین نوحه گری های زینب (س)را به گوش جان شنیده...غمی دارد لبریز ناامیدی....
برادری را می جوید که قبله گاه تمام غمهایش بود...آسمان و صحرای اربعین لبریز شرمندگی به کاروان ما می نگرند...
تابناکی نام رادمردان کربلا وپرچم دار عشق نینوا حسین(ع)بهار راهم به خجلت نشانده است.
شکوفه ها نشکفته پژمردن را به یاد علی اصغر (ع)تجربه کرده اند...
ذکرآسمانها وای زینب(س)...
ذکر ریگ صحرا وای زینب(س)...بی قراری در همه جا موج می زند...چه صحرایی است این اربعین...بیادمی آورد سرهای بریده بر نیزه رفته  را...بیاد می آورد وداع آخرین حسین(ع) را...به میدان رفتن قاسم (ع)که هنوز هم پایش به رکاب اسب نمی رسید...فداشدن کودکی چونان عبدالله (ع) که بزرگترین قصه ی مردانی شد که از رادمردی حتی نام آن را هم می توان برخود گذاشتن را نداشتند...لب تشنگی علی اصغر(ع)را که قطره ای آب برای حنجرش کفایت می کرد...
آیینه ها شکست وآیینه تر شد...خاندان محبت را به زخم زبان شامیان برد...اسارت را دردناکی خار مغیلان بخشید...خیزران بر سر بریده عشق کوبید...ولیکن افسوس برآن همه تلاش مذبوحانشان...
قرنها می گذرد از مسلخ عاشقی کربلا...
سالیان دوری از کربلا می گذرد...
چشم دل را که باز کنی عشق کربلا و اربعین و محرم با شیر مادر بر وجودمان عاشقی حسین (ع) می گستراند...
در به خاک رفتنمان کفن خود را معطر نام حسین(ع)می کنیم...
باحسین (ع)پا به عرصه وجود می گذاریم و با عشق او چشم از جهان می بندیم...
حسین (ع)بغض سبز روییدن است...

تاقائم(ع)خونشان ظهور کند پیوسته دراین یاد خواهیم بودواین آرزوی در جان نقش خواهیم زد،که او کشتی نجات است،کشتی شکسته ماییم.

گفته های تامل برانگیز

*باد می وزد....
میتوانی در مقابلش هم دیوار بسازی ،هم اسیاب بادی
تصمیم با توست...

*مهم بودن خوبه ولی خوب بودن خیلی مهم تره....

*انتخاب با توست ،میتوانی بگویی،صبح به خیر خداجان
یا بگویی:خدا به خیر کنه صبح شده.....

*زندگی کتابی است پر ماجرا،هیچ گاه آن را به خاطریک ورقش دور نینداز....

*مثل ساحل آرام باش ،تا مثل دریا بی قرارت باشند....

*جایی در پشت ذهنت به خاطر بسپار،که اثر انگشت خداوند بر همه چیز است....

الاغ پیر

کشاورزی الاغ پیری داشت که یک روز به طور اتفاقی به درون یک چاه بدون آب افتاد.
 کشاورز هر چه سعی کردنتوانست الاغ را از درون چاه بیرون بیاورد.برای اینکه حیوان بیچاره زیاد زجر نکشد کشاورز ومردم روستا تصمیم گرفتند چاه را با خاک پر کنند تا الاغ زودتر بمیرد ومرگ تدریجی او باعث عذابش نشود.
مردم با سطل روی سر الاغ خاک می ریختند اما...
اما الاغ هربار خاک های روی بدنش را می تکاند و زیر پایش می ریخت و  وقتی خاک زیر پایش بالا تر می آمد،سعی می کرد روی خاک ها بایستد.
مردم روستا همینطور به زنده به گور کردن الاغ بیچاره ادامه دادند.
والاغ  هم همینطور به بالاآمدن ادامه داد تا اینکه به لبه چاه رسید و در حیرت کشاورز و روستاییان از چاه بیرون آمد...

نتیجه اخلاقی :مشکلات مانند تلی از خاک بر سر ما می ریزند وما همواره دو انتخاب داریم:
اول اینکه اجازه بدهیم مشکلات مارا زنده به گور کنندو
دوم اینکه از مشکلات سکویی بسازیم برای صعود!